Logos Multilingual Portal

Select Language



Cesare Pavese (1908-1950) 
Dichter des Pessimismus.

Das Problem der Entwurzelung des Menschen als Folge der Industrialisierung beschäftigte den italienischen Schriftsteller Pavese in den meisten seiner Werke. Er wurde am 9. September 1908 in Santo Stefano Belbo geboren. 1935 von den Faschisten wegen Systemkritik zu Zwangsarbeit verurteilt, trat er nach dem II. Weltkrieg in die kommunistische Partei ein.

Er übersetzte zunächst Romane von Defoe, Joyce, Steinbeck und Faulkner ins Italienische. Seine Prosa wurde stark durch die amerikanischen Romane geprägt. Lyrik und Prosa durchzieht ein pessimistischer Grundton : Die Welt läßt den Menschen resignieren. Am deutlichsten tritt der Pessimismus in Paveses Tagebuch "Das Handwerk des Lebens" zutage, das zwei Jahre nach seinem Selbstmord am 27. August 1950 in Turin erschien.


a sok szenvedés után legalább ott az a vigasz, hogy az ember úgy hal meg, mint egy kutya
a világon az egyetlen öröm, kezdeni. Élni gyönyörű, mert élni azt jelenti, kezdeni, mindig, állandóan
az emberi képzelőerő sokkalta szegényebb, mint a valóság
az is egy vallás, ha valaki semmiben nem hisz
az öngyilkos mindig talál valamilyen jó indokot a tettére
De tudod te, hogy mi az ember? Nyomorúságos figura, akinek nyomorúságosabban kell elpusztulnia, mint a férgeknek vagy a tavalyi faleveleknek, észrevétlenül.
halhatatlan az, aki a pillanatnak él
nem is lennénk emberek, ha nem lennénk szomorúak. Arra születtünk ugyanis, hogy meghaljunk. Minden erőfeszítésünkben, emlékezésünkben és előrelátásunkban a halál vezet bennünket
nem napokra, hanem pillanatokra emlékezünk
szerelmi stratégiát csak akkor tud alkalmazni az ember, amikor nem szerelmes
verset írni olyan, mint szeretkezni: soha nem tudhatod, hogy az örömödben más is osztozik-e